زندگی با یک پسر دبیرستانی نوعی مبادله منصفانه است: «اگر اینجا به من کمک کنی، تو را با اتومبیل به آنجا خواهیم برد.»، «اگر تو نظافت کنی، من آشپزی میکنم.» پسر احتمالاً در این سن، بیش از پیش از فعالیتهایش و از شما فاصله میگیرد. اما شما رفتار دوستانه خود را ادامه دهید و در دسترس او باشید تا باز هم با هم گفتگو کنید.
✅مراقب باشید که همچنان اوقات خاص دو نفری با هم داشته باشید. مثلاً هنگام خرید چند دقیقهای در فروشگاه برای صرف یک نوشیدنی و کمی صحبت صبر کنید. با هم به سینما بروید و بعد از آن زمانی را صرف صحبت کنید.
✅برخی پسرها حتی در این سن دوست دارند که آنها را در آغوش بگیرید، اما برخی دیگر اصلاً از این کار خوششان نمیآید. راههایی را برای ابراز عشق و علاقه به او پیدا کنید که به خواستههای او نیز احترام گذاشته باشید. شاید مجبور باشید در مورد مسائل مدرسه یا ورزش موضع بگیرید و بخواهید بیش از اندازه بر زندگی فرزندتان غلبه داشته باشید.
در اواخر دبیرستان و تحت فشارهای آزمونهای مختلف، به پسرتان کمک کنید که مطالعه کند، اما موقعیتی را به وجود آورید که این تنها معنی زندگی نیست و لذت بردن و شاد بودن نیز اهمیت دارد. به او بگویید که ارزش او با نتایج امتحاناتش برآورد نمیشود.
نوعی رقابت دیوانه وار در مورد آزمونهای مهم و اصلی [در ایران کنکور دانشگاهها] وجود دارد. این امر به معنی شکست یا موفقیت کامل یک سال از زندگی انسان تصور میشود. در اینجا میتوانیم میانهرو باشیم. به بچهها کمک کنیم که (به ویژه در سال آخر دبیرستان) نهایت تلاش خود را به کار گیرند، اما آن را متناسب با اهداف آینده خود داشته باشند و در عین حال از نظر اجتماعی و خلاقیت نیز رشد کنند.
در این سن، پسرها به کشف هویت خود می پردازند و روابط خود را با خانواده باز بینی می کنند.
در بیشتر اوقات به این موضوع می رسند که پدر و مادر به اندازه ای که در کودکی فکر می کردند بزرگ و دانا نیستند.
سرکشی، استقلال طلبی، تقاضای آزادی های بیشتر، رقابت با همسالان و ترشح هورمون های بلوغ، رفتار نوجوانان را دگرگون می کند.
از نصیحت بیزار می شوند
به مهمانی ها نمی آیند
جمع دوستانشان را بیشتر می پسندند
تجربه های جدید را دوست دارند
تایید بیشتری می طلبند
و ارام ارام برای خود حریم خصوصی مشخص می کنند
تحقیر را نمی پدیرند و در نهایت با پدر و مادر به گونه جدید برخورد می کنند.
چگونه در سن بلوع روابط بهتری با نوجوانان داشته باشیم؟
۱. به آنها احترام بگذارید.
۲. به وسایل خصوصی ( کمد، لباس ها، موبایل و وسایل شخصی او بدون اجازه دست نزنید.
۳.با او وقت بگدرانید و بیشتر شنونده افکار و تخیلات او باشید. بدون پیش داوری و نصیحت بگذارید حرف بزند حتی اگر حرف های تکراری و غیر منطقی بزند.
۴.به او بگویید و نشان دهید که همیشه دوست اش دارید.
۵. مسئولیت بعضی کارها را به او واگذار کنید تا احساس بزرگی کند.
۶.در همه حال از او حمایت کنید .البته در انجام کارهای شخصی اش کمک نکنید خارج از توافق پول ندهید از بزه کاری های احتمالی حمایت نکنید در صورت بروز بی ادبی، تنبیه کوچکی برایش در نظر بگیرید.
۷. به او بگویید قرار نیست همیشه برنده باشد و شکست قسمتی از زندگی است.
۸. برای نظافت عمومی و انجام کارهای شخصی در کنارش باشید و یاد آوری های لازم را بکنید.
۹. تحت هیچ عنوان با خشونت برخورد نکنید.
۱۰.وظایف او را برایش مشخص کنید.
۱۱.با او مثل یک دوست برخورد کنید نه یک بچه.
۱۲.در برابر تندی های او صبور باشید.
۱۳.به دوستان اش “که مورد تایید شماست” احترام بگذارید.
۱۴. مسائل جنسی را پدر و در نبودش عمو و دایی به او بیاموزد.
۱۵.حد و مرز ازادی هایش را مشخص کنید.
۱۶.از شیطنت ها کوچک او چشم پوشی کنید.
۱۷. او را با هیچ کسی مقایسه نکنید.
۱۸.از جملاتی مانند تو نمی توانی. بی عرضه ای . شانس نداریم .علافی . آخرش هیچی نمیشی و… پرهیز کنید.
۱۹. علاقه مندی های او را بشناسید و کمک کنید در خلال درس هایش حرفه ای بیاموزد.
۲۰ . حتما او را به باشگاه بفرستید تا انرژی اش مصرف شود و اگر علاقه دارد یک ساز برایش بخرید.
۲۱.در تصمیم گیری های خانوادگی حتما نظر او را بپرسید.
۲۲. اهمیت دیدو بازید از پدر و مادر بزرگ را به او یاد آوری کنید.
۲۳. خطوط قرمز را برایش مشخص کنید البته خیلی سخت نگیرید.
۳۴.ساعاتی را به گفتگوی خانوادگی اختصاص دهید.
۲۵.بجا منع کردن “کلامی” از سیگار و مواد ودوستان بد، او را راهنمایی کنید و عواقب کار را به او تفهیم کنید.
۲۶.او را مجبور به انجام کاری که خودتان دوست دارید نکنید.
۲۷. دورهمی های خانوادگی را فراموش نکنید.
۲۸. ماهیانه یک بار به سفر کوتاهی به صرف عصرانه در کوهپایه نزدیک شهرتان بروید.
۲۹.کارهای مثبت او را برجسته کنید البته به اندازه لازم.
۳۰.هزینه ها او را کنترل کنید
۳۱.با دوستان، معلم و مدیر مدرسه اش در تماس باشید.
۳۲.از جمله ی “تو دیگه بزرگ شدی” و “از تو بعید است” هیچ وقت استفاده نکنید.
۳۳.با او بازی های کامپیوتری انجام دهید و فوتبال بازی کنید.
۳۴.هیچ وقت با صدای بلند حرف نزنید و مشکلات را در ارامش بررسی و حل کنید.
۳۵.از او بخواهید روزی دوصفحه برایتان کتاب بخواند. یا از مدرسه برای تان حرف بزند.
۳۵. تا حد ممکن با مدل مو و لباس های او مخالفت نکنید.
۳۶.علایم هشدار دهنده و اِلمان های رفتاری او را جدی بگیرید.
۳۷.آنها را با بچگی خودتان مقایسه نکنید.
۳۸.یک “وایت برد” در اتاق اش نصب کنید و بعضی نکات را در آن بنویسید
۳۹.به او آموزش دهید با جنس مخالف با احترام صحبت کند
۴۰.واژه دلبستگی و وابستگی را برایش توصیح دهید.
۴۱.روابط سالم عاطفی را برایش تشریح کنید.
۴۲. به او بفهمانید قرار نیست همه تا آخر عمر کنار ما بمانند.
۴۳.در صورت بروز اشتباه بجای توبیخ و تنبیه به او بگویید فکر می کنی الان بهترین کار چیست و چه باید بکنیم؟
۴۴.با نوجوان خود کشتی بگیرید و سعی کنید همیشه بازنده نباشید.
۴۵. روزانه چند بار با او دست بدهید و اگر تمایل داشت او را به آغوش بکشید.
۴۶.گاهی اجازه دهید با دوستانش به گردش برود.
۴۷.بجای کنترل بیرونی نظارت کنید
۴۸. بزرگ نمایی های او را با تبسم نادیده بگیرید.
۴۹.هیچ وقت در مورد کشورمان و معلم فرزندان بد نگویید.
۵۰. فرزندان ما از رفتار ما الگو برداری می کنند پس سعی کنیم مهارت های رفتاری خود را ارتقاء بدهیم.
